Ανάμνηση

Βάλσαμο στην φυγή σου, ένα ποίημα.

μάτια κλειστά και χέρια τρεμάμενα.

ανάπλαση όνειρου, που μόνο συζητήθηκε.

αέρας βαρύς και γέλιο δίχως ήχο...

με συνόδεψε το βήμα σου, όχι εσύ...

δεν κατάλαβα... της φωνή σου το αντίο.

βούλιαξα μες τη ματιά σου,

που άλλα μου μαρτυρούσε...