Δαιμονισμένη τριγυρνώ
σε πάρκα και πλατείες.
ημέρωμα της μοναξιάς
δεν θέλω να υπάρξει...
σίγησαν οι καμπάνες μου
ούτε κι αυτές μ' αντέχουν.
βάζω στο ραδιόφωνο να παίζουν μοιρολόγια
και ανοίγω τα παράθυρα, ν' ακούσουν τα πουλιά.
ίσως στα μεταφέρουν
λίγο αν με λυπηθούνε...
pav sto dafni apo monos moy.telow.
ΑπάντησηΔιαγραφή