Νίκος κοεμτζής

 Το μακρύ και ατέλειωτο ζεϊμπέκικο χάθηκε...

εκείνος που το γέννησε... έφυγε...

εκεί, στην γωνιά του την αγαπημένη...

ανάμεσα,

σε δέντρα δίχως ίσκιο,

νεκρά όνειρα,

ήρεμα σκυλιά

και άγριους ανθρώπους.

με βλέμμα καθαρόαιμο και μπέσα δίχως στίγμα

μια ζωή με περηφάνια κλεισμένη σε 272 σελίδες.

η υποκρισία καποτε τον σημάδεψε.

η αδιαφορία σήμερα τον σκότωσε!!!

αντίο νικόλα,

ήταν όμορφα την κυριακή...

συγνώμη για το ψέμα μου...

φοβήθηκα την πίκρα.