Κυριακές

Μην έρχεσαι τις καθημερινές.

οι σκιές είναι ποιο μαύρες και ο αέρας ουρλιάζει στ' αυτιά μου.

οι περαστικοί σκύβουν πάντα το κεφάλι

και η μοναξιά δεν ξεριζώνεται.

θρονιάζεται η απελπισία στο θρόνο που κρατώ μόνο για το δάκρυ σου,

και είναι δύσκολο να την διώξω.

έλα τις Κυριακές που πετιμέζι γίνεται η αγάπη και προσφέρεται.

ακόμη κι αν ο ήλιος δεν συμμετέχει, η μέρα μου φωτίζεται από το θαύμα.

τις Κυριακές δεν έχω ανάγκη τα πουλιά και τα λουλούδια.

μου φτάνεις εσύ και ένα τραγούδι...

γι αυτό σου λέω ,μην έρχεσαι τις καθημερινές...