Διώξε με

Επείγει να με θυμηθείς!

τα πορσελάνινα χέρια μου έσπασαν, χτυπώντας την πόρτα σου.

ούτε που νοιάστηκες...ούτε που άνοιξες.

ήσουν εκεί, κολλημένος στην πόρτα, κρατώντας την ανάσα σου να μην σ' ακούσω...

σ' ένιωθα να σφίγγεις τα χείλη, να κλείνεις τα μάτια, ν΄ αγωνιάς.

βγες...

κάνε την υπέρβαση και βγές...

σε περιμένω...

διώξε με...