Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Το παράξενο μπουκάλι.

Κάποτε είχα στα χέρια μου ένα παράξενο μπουκάλι,φερμένο από μακρινούς ωκεανούς...
το βρήκα τυχαία ένα βράδυ που η λύπη μου δεν χωρούσε πουθενά και η θάλασσα ήταν η μόνη διέξοδος...
αυτό το μπουκάλι στάθηκε η αιτία για να ζήσω και να γεμίσω το μυαλό μου άχρηστες ιδέες για ένα καλύτερο αύριο...
μέσα του είχε ένα κομμάτι ύφασμα, κόκκινο, βαμμένο σαν απο αίμα...
όμως δεν τόλμησα να το αγγίξω...
το στόμιο του δεν μου  επέτρεπε τέτοια πολυτέλεια και το δαχτυλό μου μικρό για την μεγάλη προσπάθεια...
δεν ήθελα να το σπάσω,ήταν σαν να το πρόδιδα κι εγώ προδότης δεν υπήρξα ποτε!
έκανα όνειρα μ αυτό το μπουκάλι και φανταζόμουν κοιταζοντάς το διάφορες και παράξενες ιστορίες κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ...είχα κάτι δικό μου να του μιλώ και να μ ακούει...πάντα το είχα ανάγκη αυτό...ζούσα απο εκείνη τη στιγμή τη τρέλα της ψυχής μου...έπρεπε να ανοίξω το παράθυρο της καρδιάς για να διαπιστώσω οτι όλα μα όλα πoνάνε!
μπήκε ο ερωτάς σου δυνατός βοριας και τα σάρωσε ολα...
το παράξενο μπουκάλι έγινε θρύψαλα και το κόκκινο ύφασμα ήταν πια ελεύθερο στο πάτωμα.
το μήνυμα ήταν πια ξεκάθαρο για την δακρυσμένη μου ματιά...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΗ ΑΝΑΣΑ !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου