Θέλω να παραδοθώ,
στο ρυθμό που αγκομαχά,
κάτω από την πίεση των μυών σου.
χωρίς κουρασμένες φράσεις
και ονόματα ερώτων...
ένα ατέλειωτο κύμα, που θα σπάσει
ξεχύνοντας στο άπειρο,
μόνο την σκέψη που δεν λυγίζει,
μόνο την ελπίδα που δεν ανησυχεί...
αποσταμένη να κοιτάξω 
το αύριο, μέσα στα μάτια σου!