Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Σκιάζουν όλα, μπροστά στον έρωτα.
μέγα φως, τυφλώνει το σύμπαν.
στεφάνωμα και σταύρωση,
με ανάστασης ελπίδα.
ομόρφυναν τα πάντα μου
και ακόμη συνεχίζουν...

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Στάχτη στα μάτια,
σ΄ αγορασμένο κάλεσμα πόρνης.
παντού πληγή...
δυο βήματα μπροστά
και μέσα το καλό
δυο βήματα πίσω
και όξω το κακό.
άντε και το δώδεκα
τρία μου μαρτυράει...

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Σου έχω φυλάξει το κεντρί σου.
μέλισσα ποια δεν λέγεσαι!
Γεφύρωσα το χάσμα της καρδιάς σου
με μαεστρία.
καρδιά άλλη δεν ένωσα
μα μόνο υποταγή.
και έτσι θα πορεύεσαι
μέχρι στη δύση σου να φτάσεις.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Επιστροφή

Επιστροφή
από το χθες στο σήμερα
από τη λύπη στη χαρά
από το μαύρο στο άσπρο
από το δάκρυ στο γέλιο
από τη μοναξιά στη συντροφιά
από το μίσος στην αγάπη
από τη σταύρωση στην λύτρωση
από το θάνατο στην ανάσταση
επιστροφή...
γελάσαμε... πάλι...







Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Στην ενδοχώρα μου,
σουλατσάρησες με ξεδιάντροπο βήμα.
έσβησες το λυχνάρι της αγάπης
και άναψες τον δαυλό του μίσους.
συντριβή της ύαινας, μες το κλουβί της.
και το χαιρέκακο φεγγάρι
μέσα στην μεγαλειότητα του,
σκόρπισε μόνο πανικό...
Τραυματίστηκα από το δάκρυ σου.
έκοψε το δάχτυλό μου,
την ώρα που το ακούμπησα στο μάγουλό σου,
για να σταματήσω την πορεία του.
ακόμη και το δάκρυ σου
μαχαίρι το έκανες!

    
                                     


                                   

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Κουρσάρος ο έρωτάς σου
κι εγώ φτωχός προσκυνητής,
που πάει κερί ν΄ ανάψει.
κι από τη θάλασσα περνώ,
με βάρκα μου τη πίστη.
δεν με φοβίζεις ξέρε το
πίσω εγώ δεν κάνω!


Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Γεια σου, τραγούδι μου.
πόθος της εκμηδένισης
στήριγμα δεν γυρεύει.
φωλιάζει μόνο κι άγρυπνά,
νύχτες λευκές
και μέρες μαύρες.
την γλώσσα των βουβών καημών,
υφάντρα είσαι που φτιάχνει.
γεια σου, τραγούδι μου!

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Χειμώνας

Χειμώνας έξω και μέσα μου, βαρύς.
ντύθηκα ψυχή και σώμα.
κίνησα να έρθω...
σπαταλήθηκα στο ούζο και στο σπέρμα.
εξιλέωση η αγάπη σου,
μαχαιριάς συγχωροχάρτι.
το περβάζι της πόρτας σου 
γεμάτο σταυρούς του Πάσχα.
μ' έγδυσε η ντροπή μου
κι έφυγα...



Χάνω το μυαλό μου.
η δύναμη της διαταγής σου με σκορπίζει χίλια κομμάτια.
τα μαζεύεις και κολλώντας τα, φτιάχνεις ταφόπλακες
και τις πουλάς όσο κι όσο...
γέμισα χνότα μελλοθάνατων!

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Παραβιάζω τα πρέπει και τα μη σου,
τις ενοχές, τα όχι σου...
ψυχική πάλη ανάμεσά μας.
σκίζω τις σκιές της σκέψης,
γδέρνω το εγώ μου...
γεμίζω προστυχόλογα
τους τοίχους της καρδιάς μου.
και εσύ κάνεις την ηθική,
σφουγγάρι και τα σβήνεις...

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Τα λόγια σου μπακίρια
που προσπαθείς να γυαλίσεις 
για να δείχνουν σημαντικά.
ζυμωμένα με λάθη και ψέμματα.
ήρθες μέρα γιορτινή να μου τα προσφέρεις
χωρίς ντροπή...
νόμισες ότι το πασπάλισμά τους με ζάχαρη άχνη
θα κάλυπτε την υποκρισία τους!!!

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Φίλεψα τη βροχή ένα μου δάκρυ
και είπα να το φέρει στη ματιά σου.
να μοιραστούμε την απουσία μαζί.
μα... η τρελή το μπέρδεψε
και το ρίξε στη θάλασσά της!
μην μ' αδικείς που δεν στεγνώνουν τα μάτια σου.
εγώ ένα δάκρυ έστειλα...

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Στην ζούγκλα της ηδονής σου,
ανάμεσα στα αρχέγονα ένστικτα
και στην απροκάλυπτη φύση σου,
ένα απομεσήμερο
χάραξες το πάθος σου,
σημαδεύοντας αιώνια 
την μήτρα της γέννησης.
Στο χάραμα της αναπνοής
καραούλι προσμονής
για κείνη την αγέρωχη πορεία της ελπίδας...
Το μέσα, έγινε έξω μου.
όλοι το ξέρουν όλοι το κουβεντιάζουν.
το έξω, έγινε μέσα μου.
το κρατώ για ανάμνηση μιας Ζωής!

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Διάφορες διαφορές...

Ζυγός στην ελευθερία σου
πόνος στην ηδονή σου
θολός στην καθαρότητα σου
καθήκον στο δικαίωμά σου
κίβδηλος στην γνησιότητα σου
λαθραίος στο φανερό σου
λήθη στην μνήμη σου
μοναξιά στην συντροφιά σου
προσωρινός στην μονιμότητα σου
διάψευση στην απόδειξη σου
νοθευμένος στην αγνότητά σου
ταπεινός στην περηφάνια σου
φθόνος στην αγάπη σου
λίγος στο πολύ σου!!!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Τα δάχτυλά σου ακροβάτες,
στο τεντωμένο μου σχοινί.
κάθε άγγιγμα και συγχορδία ηδονής,
για κορμιά που έχουν μόνο ψυχή.
ζυμωμένα με πόνο ερωτικό
που τελειωμό δεν έχει...

Βιβλία

Χωμένα χέρια, καθαρά και βρόμικα, στους πλανόδιους πάγκους με τα βιβλία.
η σκόνη αντιμάχεται με το χρόνο.
και η ματιά ερευνητική και άπληστη, μανιωδώς αναζητά.
τα βιβλία λερώνονται από τα χέρια 
η τα χέρια από τα βιβλία?
άραγε η αναζήτηση από ποια ανάγκη πηγάζει?
από την μάθηση η από την φθήνια?
και οι συγγραφείς σκύβουν το βλέμμα στην ταπείνωση
η το υψώνουν στην υπερηφάνεια, βλέποντας το ξεπούλημα τους?

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Στροβιλίζομαι σε λόγια και εικόνες.
τα μοιράζω στην καρδιά και στο μυαλό.
άψογη σκηνοθεσία του έρωτα!
κόψτε εισιτήρια για την παράσταση...
ανεβαίνει στο θέατρο ΄΄ψέμα΄΄!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Καραβάνι δίχως προορισμό ο έρωτάς σου.
ήρθε στη γη μου μα δεν στάθηκε.
πως να αλυσοδέσω τις καρδιές μας?
στο υπόγειο της θλίψης μου
δεν φυλακίζεται η αύρα σου.

Πίνω ούζο παρέα με τον φόβο μου.
εξαντλήθηκα...
βρήκα ένα αχνάρι σου στο βρεγμένο χώμα.
ταίριαξα το πέλμα μου μαζί του.
στο κενό που έμεινε έγραψα τ' αρχικά μας.
τώρα, κάθομαι εδώ και πίνοντας σε περιμένω.
δεν μπορεί, θα περάσεις...

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Δώσε μου πίσω την επιθυμία μου.
θέλω να την δωρίσω στην μέθη.
δώσε μου πίσω το χαμόγελό μου
θέλω να το δωρίσω στην υποψία.
δώσε μου πίσω το όνειρό μου
θέλω να το δωρίσω στην ανάγκη.
δώσε μου πίσω την αγάπη μου
θέλω να την δωρίσω στα κουρέλια μου.
δώστα μου πίσω χρόνε
ακούς μωρέ?


Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Πίνοντας το τίποτα ξεδιψάς.
χορταίνεις τη πείνα σου με βλέμματα άδεια.
επισκέπτης της νύχτας με ασθένεια της καρδιάς,
γυρεύεις οξυγόνο σε μεθυσμένα λόγια.
χαϊδεύεις φλόγες κεριών και ονειρεύεσαι...
τρομάζουν οι σκιές από τις σκέψεις σου.
θάνατο και γέννα επιδιώκουν!

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Όπλισα το χέρι μου με καλοσύνη
και σε πυροβόλησα.
κύλησε πάνω στο πρόσωπό σου η σφαίρα
κατέβηκε στο στέρνο σου,
γλίστρησε στο στομάχι σου,
χαμήλωσε στα πόδια.
δεν βρήκε θέση να σταθεί πουθενά!

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Καταπίνει η νύχτα τις λέξεις που θέλω να σου πω...
σφραγίζονται όλα μέσα μου.
και εσύ λατρεύεις την σιωπή μου,
την ώρα που εγώ χαμηλώνω το βλέμμα μου να μην 
αντικρίσεις τον πόνο...
Στου ουρανού την άκρη
δίπλα στο φεγγάρι
φύλαξα ένα δάκρυ
σαν μαργαριτάρι
οταν πέφτει η νύχτα
και θα το κοιτάζεις
θα γεμίζεις πίκρα 
και θ' αναστενάζεις!

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Ζητιάνεψα την ύπαρξή σου, μέσα στην κόλαση του παραδείσου.
καμιά συγχώρεση για την αγάπη, μόνο φωτιά από καημό.
γονάτισα μπροστά στη πίκρα και έκανα τάμα μια ανάσα.
την τελευταία μου...

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Αντάμα οι στέγες των σπιτιών
και χωριστά οι ανθρώποι
σαν καμινάδες ερημιών
που καρτερούν πουλιά.
και το γιατί, φτεροκοπά
σαν μαύρη καρδερίνα
και η ψυχή μου αλυχτά
σαν τη ντροπή τη νύχτα.